Zachodni kraniec wyspy

Skrobak

-Bron lezy troche glebiej w jaskini - powiedzialem - Nie rozumiem dlaczego robisz tyle dla mnie. Przeciez nie zasluguje na to...

Joan

-Uspokuj sie.-powiedzialm. Wzielam bron-niedlugo wroce. Ty sie teraz nie ruszaj.-Przed wyjsciem spojrzalam mu cieplo w oczy i odeszlam.

Skrobak

Gdy Joan wyszla z jaskini powiedzialem do siebie.
- Dzekuje. Kocham cie. - stracilem na chwile przytomnosc Razz

Joan

Nie musialam dalko odchodzic. Przy jaskini bylo wszytko czego potrzebowalam. POszukalam jak najdluzszych, mocnych kijow i odstrzelilam je tak aby pasowaly. Dlugo mi to nie zajelo. Pojzniej wdrapalam sie na drzewo i zaczelam odrywac ljany, aby to wszytko powiazac.

Joan

Spieszylam sie. Wszytko robilam zeby zdarzyc. Po paru minutach nossze byly gotowe. Srodek wyscielilam lismi.
-No coz niebeda za wygodniepowiedzialma sama do sibie. Ruszylam do jaskini. Gdy tam weszlam Tom lezal nieprzytomny. Klepnelam go lekko w policzek
-Ocknij sie. POtrzebuje twojej pomocy

Joan

Tom lekko otworzyl oczy. Zaczal juz majczyc. Pomogl mi wstac. POlozylam go na noszach. Zabralam plecak, bron, amunicje i wode. Toma przykrylam czym sie dalo. Zalozylam nosze za pas i ruszylam przed siebie. -To bedzie ciezkie-powiedzialam sama do siebie

Skrobak

Nie moglem nic zrobic. Bylem juz jeda noga w grobie.
-Joan,.... to niebezpieczne....zostaw mnie i uciekaj - majaczylem.

Joan

-Zamknij sie-krzyknelam do niego i bardziej umotywowana przyspieszylam krok

Skrobak

-Eee.... Joan........ Eeeeeee.. - nie bylem w stani nic powiedziec. Moje zycie prawdopodobnie dobiegalo konca i musialem to jej powiedzic. - KOcham Cie.
Zamknolem oczy.

Joan

Ciagleam go najszybciej jak potrafilam. Czasami bieglam.
-I co ja mam zrobic? Gdzie bedzie megan. Ona jdna ci pomorze...-wysapalam i przyspieszylam krok

Lizzy

Lizzy dotarla do zachodniej części wyspy.
-No wiec jestem. Pożyjemy, zobaczymy... - powiedziala i usiadła na piasku. - Nie rusze się stąd póki nic się nie stanie. Nie przyszłam tu na marne! Mam czas...-

Lizzy

Elizabeth siedziała cały dzien na plaży. Nic się nie stało. Nie było nawet demonów, które podobno tak licznie zamieszkują tą część wyspy. "Może się mnie boja?" zasmiała sie w duchu.
-Ja sie stąd nie ruszam- powiedziała i ułożyla się do snu. "Mam nadzieje, że rano się obudze..." pomyślała i zaczeła zasypiac.

Lizzy

Elizabeth obudziła sie dosyc poźno. Miała dziwne przeczucia. Nic się nie stało, ale ona nie chciała wracac na północ, póki nie otrzyma jakiegos wyjasnienia. Nagle zaczol padac ulewny deszcz. Lizzy stała w strugach lejacej się z nieba wody - i tak nie miala gdzie sie schowac... Kiedy przestało padac Liz byla zmarznieta, zrezygnowała... Była gotowa wracac z pustymi rekoma, kiedy oslepil ją dziwny blask...

Lizzy

Lizzy stała osłupiała kilka minut zanim znowu zaczeła racjonalnie mysleć. Wszystko co sie stało docierało do niej bardzo powoli... Teraz kiedy dostała już to co chciała postanowila wracac. Nie było sensu dłużej tu siedziec, poza tym byla cala mokra, głodna i zmeczona. Zanim wyruszyla w droge powrotna opisała wszystko co sie stało w dzienniku. Zaraz potem ruszyla brzegiem na północ.

Lady

Angel doszla na zachodni kraniec wyspy, jeszcze tu nie byla. Ciagle czula jakby ktos szedl za nia wiec nerwowo sie odwracala. Dziewczyna usiadla na kamieniu gdy nagle zalozyl jej ktos cos na glowe i zaczal ciagnac- AAAAA!!!! ratunku!!! niech ktos mi pomoze!!!- krzyczala ale i tak nikt nie slyszlal... po chwili stracila przytomnosc.

Lady

Ocknela sie... byla cala we wlasnej krwi-moja noga- Angel spojrzala na nia i zobaczyla duza rane- fuck... no to pieknie, nigdzie sie nie rusze- doczolgala sie do pobliskiego kamienia, jej calo bylo cale obolale i podrapane wiec kazdy ruch sprawial jej wielki bol- niech mi ktos pomoze!!!- krzyczala... wiedziala ze duzo krwi juz stracila i dlugo moze juz nie pociagnac- pomocy...- szeptnela po czym polozyla glowe na kamieniu, zaczela plakac.
Z wiekim wysilkiem postanowila wrocic na poludnie...

Sung

Sung chodziła w pobliżu zachodniego krańca wyspy. Usłyszała jakieś jęki. Zobaczył, ledwie chodzącą dziewczynę. Miała dużo krwi.
- O Matko- pobiegła ku niej czym prędzej- Co, co się stała, O matko co robić- bez zastanowienia oplotła jej ręke o szyje i ledwo co do doszła a nią na południe.

Cara · Wysłany: Śro 0:13, 01 Mar 2006 Temat postu:

Jo wyszła z jaskini. Automatycznie poszła przed siebie, chcąc jak najszybciej znaleźć się w bunkrze. Po chwili marszu zorientowała się, że coś jest nie tak. Już jakiś czas temu powinna dojść do bunkra. W dodatku drzewa znacznie sie przerzedziły. nie podobało jej się to. Na dodatek nie mogła zawrócić, bo szła na wyczucie, zupełnie nie zwracała uwagi na drogę, którą szła. Pochodziła troche po okolicy, az znalazła rozłożyste drzewo. Wspięła się na nie i ułożyła w na jego gałęzi. Postanowiła przeczekac do rana i przynajmniej sie wyspać, a rankiem poszukać drogi. Usnęła.