DŻUNGLA

dezyda

- To ciul, ale jak na ciula jest zajebisty, głupia byłam -powiedziała Rachel- a co do Tommy'ego i Joan, na tej wyspie wszystko moze się zdarzyc, masz ochote na spacerek??

Skrobak

( ja podejrzewalem... )

Pati

- Mam ochote. - odparlam i wstalam. - Widac skazane jestesmy tylko na siebie...- mruknelam.

dezyda

- No to idziemy - Rachel wzięla Patricie pod ramie i ruszyły w las
(nie wiemy, kiedy będziemy)

Pati

Wbieglam do dzungli. Nadal chcialo mi sie plakac. Treaz najbardziej w zyciu pragnelam sie do kogos przytulic... Walczac rozwniez i z tym uczuciem, nadal bieglam prosto przed siebie...

Kacper

Kacper i Melodie dotarli na północną część wyspy...

Lizzy

Lizzy przeszla na północna strone dżungli i skierowala sie do bunkra.

Mefisto

Ethan wyniosl Rachel z bunkra. Polozyl ja na swoich kolanach i spytal:
- Po co chcialas wyjsc na zewnatrz?

dezyda

- Nie mogłam tam oddychac- powiedziała powoli- oni cos mi wstrzyknęli- powiedziała biorac głeboki oddech

Mefisto

- Skoro mieli trucizne, musza miec rowniez antidotum. Pozniej poszukam w bunkrze - powiedzial i lekko sie usmiechnal

dezyda

- Nie- Rachel zaniosła sie kaszlem- tego tu nie ma, po prostu sie boje- rozpłakała się

Mefisto

Ethan nie wiedzial, co powinien zrobic. Po chwili namyslu delikatnie otarl lzy z jej twarzy.
- Nie placz -powiedzial - powiedz, jak bedziesz chciala wracac do srodka. Zapewniam Cie, ze znajde jakies antidotum. Musze znalezc.
"A jak nie znajde?!" pomyslal

dezyda

- Ethan, nie ma zadnego antidotum, nawet nie wiem co to jest-poiwedziała Rachel- zreszta co Cie to obchodzi? ty tylko zabijasz ludzi

Mrael

Mrael wyszła z bunkra lekko się chwiejąc. Niedaleko stali Ethan i Rachel - postanowiła im nie przeszkadzać. Weszła trochę w głąb dżungli i usiadła pod drzewem.
"Zawsze marzyłam o TAKICH urodzinach" pomyślała przymykając oczy.
-Sto lat.....szepnęła do siebie.Po chwili dodała - oby nie tutaj...

Mefisto

Na twarzy Ethana pojawil sie gorzki usmiech
- No oczywiscie! Co to moze obchodzic takiego czlowieka jak ja? Przeciez platni zabojcy nie maja duszy... - powiedzial z gorycza

dezyda

Rachel westchnęła.
- O czym ty myslałeś? Ze jak będziesz przez chwile miły to przespie się z toba? Może i masz uczucia ale dawno o nich zapomniałes- powiedziała

Mefisto

Ethan zmarszczyl brwi i chlodno powiedzial:
- Nie, nie myslalem tak. Za to Ty bardzo sie mylisz, myslac, ze chcialbym sie z Toba przespac! Mimo calej swojej powierzchownosci, nie jestem az tak pusty! I pewnie teraz przytoczysz ta hstorie znad wodopsadu.Owszem, ponioslo mnie, ale zapewniam Cie, ze to sie nie powtorzy - wycedzil przez zeby

dezyda

- W to nie wątpie- mruknęła Rachel i wstala zjego kolan. Zlapała sie drzewa, aby się nie przewrócić- wracam do srodka