DŻUNGLA

Kacper

- No to zostań... Skoro chcesz być sam to zostań. - powiedział Kacper - Rachel, wracasz? Czekaj, idę z tobą - powiedział i ruszył w stronę bunkru.

Skrobak

Gdy oddalili sie powiedzialem glosno w strone zarosli:
- Poszli juz.. Czego ty chcesz ode mnie? I kim ty jestes ?

Z lasu wyszla dziewczynka z mojej przeszlosci. Stanela w bezpiecznej odleglosci i powiedziala strasznie ochryplym glosem:
- Jestem Alma.... Byla corka dwoja naukowcow z tej wyspy. Bylam pierwszym dzieckiem w ktore wszczepiono DNA demonow. Nie przezylam tego ale moja dusza tak... Nie jestes jeszcze gotow do swojej zadania. Ale juz niedlugo, juz niedlugo... - po tych slowach zniknela w dzungli.

Joan

Weszlam cala w skowronka z do lasu. Zaczelam szukac drzewa z banankami. Gdy tak szlam zobaczylam Toma.
-A ty co tak sam tutaj sidzisz? Co? Nie potrzebujeszs kogos do towarzystwa-Usmiechnelam sie szeroko

Skrobak

- Mysle sobie tak... A ty co tu robisz ? Niebezpiecznie jest chodzic tutaj po nocy...

Joan

-Ja... zglodnialam. Mam ochote na banana:P-zobaczylam przed soba drzewo z banankami. Wspilam sie na nie i zerwalam jednego
-Chedz -krzyknelam do Toma

Joan

-Chcesz
(zle napisalam, mozesz miec klopoty ze zrozumieniem:P)

Skrobak

- Mozesz zerwac szalona malpko - powiedzialem do Jona znudzonym glosem.

Joan

Uslyszalam w glosie Toma cos........ nie zadowalajacego mnie
-Masz malpiszonku- podeszlam i podalam mu banana. Przy okazji polaskotalam go op boczku, zeby poprawic mu humor

Skrobak

-Dzieki, jestes kochana. Trzeba uwazac zeby nie mialy robaka w sobie - powiedzialem z ironia.

Joan

-Ja tez bym zabija tego robaczka. Byl obrzydliwy. A Rachel przywiazuje sie do takic rzeczy. NIe wiedzialam ze wogole tak mozna.-Zaczelam jesc pysznego banaka=p

Skrobak

-Dlaczego lecialas tym lotem ? Jakaz wazna sprawa byla czy poprostu lubisz zarcie z samolotu ? - zapytelem.

Joan

-Zarciea za bradzo nie lubie. Maja dobre trunki:P. A lecialam w sprawach ..... prywatnych. W zasadzie bardzo delikatnych. No wiec jestem mezatka...... Bylam-poprawilam sie szybko- Lecialam do stanow aby pochowac meza-zrobilo mi sie smutno. Ale przy Tomie w blyskawicznym tempie leczyly sie nagorsze rany w moimm sercu-Ot cala hostoria. A ty? po co leciales

Skrobak

-Wyjasnic pewne wydarzenie ktore mialo miejsce rok temu... - nie wiedzialem czy jej powiedziec o tamtych wydarzeniach czy nie ...

Joan

-Aha. Malo mi to mowi. Ale spoko. Przeciez nei musze wiedziec wszystkeigo o wszystkich

Skrobak

-Dobra jestes chyba dziewczyna godna zaufania wiec ci powiem ale to proste nie jest no i jak w to wogole uwoerzysz to bedzie jol - powiedzialel i wziolem gleboki oddech - No to rok temu bylem z grupa z FEAR na misji. Misja polegala na zniszeczeniu pewnego laboratorium gdzie klonowano ludzi. W srodku tego laboratorium byla armia klonow ze swoim szefem Fettlem. W trakcie akcji zobaczylem pewna dziewczynke o dlugicz czarnych wlosach. Nie moglem sie ruszac wiec zostalem w tyle. Pozniej sie okazalo ze z mojej grupy zostaly tylko same szkielety. Ta dziewczynka to zrobila. Pozniej widzialem ja kilka razy a miesiac temy dzieki jej zginol moj brat - urwalem i wziolem koljeny oddech - Widzialem ja pare razy tutaj no i przed chwila rozmawialem z nia ;/ ma na imie Alma.

Joan

Siedziallam z otwarta buzia. Nie wiedzialam co powiedziec. Slowa Toma krazyly mi w glowie. Klony. Mala dziewczynka ktorramorduje ludzi.
-Eeee....-zaczelam niepenwie.-Ona tutaj?? A co ci mowila? A i oczywiscie wierze ci. Nie uwrzam cie za wariata

Skrobak

- No byla i powiedziala ze jest tworem badan robionych na wyspie i ze ma dla mnie jakas misje czy cos takiego ale narazie nie jestem gotowy bla bla... - powiedzialem - I dzieki ze mi wierzysz... choc po tych wydarzeniach jakie sie tu dzieja to nie jest trudne.

Joan

-No. To co tutaj sie dzieje, przerasta moje wyobrazenia na temat horroru-opwiedzialam i lekko sie usmiechnelam(o tak:))